20 januari

Job 14:7 / Job 18:16 / Job 19:10

Vandaag een hele fijne en liefdevolle verwerking van Marjolein Stoové. Ze tekende een fijne plaat – op haar eigen website vind je een stap – voor – stap. En verder, onder mijn eigen stuk tekst, vind je de tekst van Marjolein. Wat mij betreft is het daarmee een compleet stuk tekst geworden. Laat het je hoop geven en bemoedigen. Voor de prachtige creatieve verwerking verwijs ik je naar de website van Marjolein: zij heeft daar een stap- voor – stap van haar pagina in de Bijbel. Dus ik moedig je aan: deze pagina is zo leuk om na te maken! Je vindt haar website hier: https://marjoleinscreations.nl/

Jaren geleden heb ik het boek Job aan één stuk gelezen. Ik had er ook een studieboekje bij om het beter te begrijpen. Afgelopen zomer heb ik Job weer eens geprobeerd in zijn geheel te lezen. Het is niet gelukt; ik heb het boek nog niet helemaal uit. Ik vind het een moeilijk boek. Uiteraard vielen de teksten met de bomen me wél op. Die heb ik genoteerd voor deze challenge over bomen. Hoopvolle en hopeloze berichten over bomen. Ik hoop jullie in dit blog een stukje mee te nemen in mijn eigen gedachten hierover. Verder blijf ik erbij, dat Job een moeilijk boek is maar met een uitzonderlijk prachtig einde.

Job 14 spreekt hoop uit over de bomen. Al zijn ze afgestorven, ze lopen altijd weer uit. Er is voor een boom zelfs meer hoop dan voor een mens, zegt Job.

In Job 15: 30 klinkt daar een weerwoord van een vriend. “Voor de goddelozen is er geen hoop, zijn loten worden door vuur verdelgd … zijn takken blijven zonder loof. Een olijfboom die zijn bloesems afstoot”. Elifaz, hoe durf je de weinige hóópvolle woorden van Job, ook nog zó onderuit te schoffelen? En helemaal nu wij, als lezers, door deze challenge, weten wat de olijfboom in de Bijbel inhoudt. De olie als teken van Gods Heilige Geest in ons leven. Durf je maar zo te zeggen, dat Job in zijn leven, Gods Geest heeft tegengewerkt?

En in Job 18 is het Bildad, een vriend van Job, die uitspreekt dat het ook voor een boom een hopeloze toestand is, zijn wortels verdrogen, zijn takken verdorren in de lucht. Zijn nagedachtenis op aarde zal vergaan – Bildad heeft het hier over een goddeloos mens.

Het zijn pijnlijke woorden van Bildad waarmee hij Job eigenlijk beschuldigt, zélf een goddeloos mens te zijn. Als Job niet schuldig was, werd hij toch niet geconfronteerd met zulk lijden?

Job antwoord “als ik werkelijk gedwaald heb, dan is het toch mijn dwaling?” met andere woorden, wat hebben jullie daarover te zeggen? En in Job 19 zegt Job zelf “mijn hoop heeft hij ontworteld als een boom”.

Job, het boek van lijden. Alles is Job kwijt geraakt. Zijn kinderen, zijn huis, zijn vee, zijn vrouw, zijn gezondheid. Het boek van de “waarom-vraag”. De vrienden van Job zoeken een reden voor het lijden van Job. En zij denken dat het antwoord te vinden is in “eigen schuld”. Job zoekt ook een reden en laat meerdere malen weten, dat het niet aan hem zelf kan liggen. Hij zoekt het antwoord bij God, vraagt Hem… wáárom!? “O, wilde er maar iemand luisteren!” roept Job het uit in hoofdstuk 31 vers 35. Terwijl je zou denken dat hij met vier vrienden rondom zich, wel een luisterend oor gevonden had. Blijkbaar niet. “Laat nu de Ontzagwekkende antwoord geven!” Maar volgens Elihu, zal de Ontzagwekkende nooit een antwoord geven aan “degene wie zichzelf voor wijs houdt”.

Direct na deze vreselijke oordelende woorden van Elihu, verschijnt – eindelijk, zou je zeggen- God op het toneel. Was Hij maar wat eerder gekomen – die vreselijke uitspraken van de vrienden hadden geen tijd gehad om te rijpen en de woorden waren niet over hun lippen gekomen. Maar zo was het niet. Het hele lijden was een beproeving voor Job. Maar het was tegelijk een beproeving voor de vrienden. God komt in een storm en begint tegen Job te spreken! Wauw, dát is overweldigend geweest. En dat was het ook. Er volgt een hele lijst met vragen van God Zelf, zoals “Betrad jij ooit de plaats waar de zee opwelt?” en “Waar is de weg naar de oorsprong van het licht?” en “Ken jij de voorraadkamers van de sneeuw?” en “Kun jij de bliksems uitsturen? Zullen ze je zeggen – we staan klaar?”

“Ik ben onaanzienlijk, wat zal ik u antwoorden?” Job vindt, dat hij al teveel gesproken heeft. Nu hij dan eindelijk God Zelf hoort spreken, valt alles in het niet.

“Eerder had ik over U gehoord” zegt Job “maar nu heb ik U met eigen ogen gezien. Daarom herroep ik mijn woorden en buig ik mij, zoals ik hier zit in het stof en vuil” (Job 42 vers 5 en 6 )

Dát moment, dat we God echt zullen zien en Hem horen spreken. Dan zullen we er net als Job bijzitten, misschien. We weten zoveel te zeggen en te vertellen. We hebben onze meningen en onze oordelen. We laten graag van ons horen. Maar als het moment werkelijk daar is, als we Hem ontmoeten, dan valt alles in het niet. Schamen we ons? Willen we onze woorden wel terug nemen? Doe het liever nu. Want uiteindelijk is het niet Job, die zich hoeft te verontschuldigen tegenover God. God vond dat Job juiste woorden sprak. Zelfs de klaagzangen en de woede naar God toe, heeft God ontvangen. Blijkbaar was dat oké. Blijkbaar is het prima om vol onbegrip te zijn, vol wanhoop en vol verdriet en boosheid. God kan dat wel aan. Maar: het zijn de vrienden van Job die dachten, het beter te weten dan Job zélf, hoe de vork in de steel zat. Zij dachten Gods visie uit te kunnen leggen. Hun woede en hun oordeel is niet in goede aarde gevallen bij God.

De les die ik er voor mezelf opnieuw uit haal, is écht voorzichtig te zijn met een oordeel. We hebben heel snel een oordeel – vaak hebben we die niet eens direct door. Het zijn soms gedachtes om voor onszelf dingen begrijpelijk te maken. We willen graag grip houden op het leven. Maar als het lijden zélfs over Jezus is gekomen, wie zijn wij dan om het lijden begrijpelijk te willen maken? Als God Zelf te voorschijn komt – eindelijk – dan valt alles in het niet. En hoe dat zal zijn, dat kan niemand in woorden uitdrukken, dat zal onbegrijpelijk zijn en ons lijden vér overstijgen.

Laat ons gebed voor vandaag zijn dat God ons behoede voor het beoordelen van onze vrienden en kennissen in nood. “Zet een wacht voor onze lippen”… de tijd dat God blijft wachten met een antwoord – dat is de tijd waarin we moeten smeken om wijsheid en Gods Olie in ons leven. Om zo hóóp te kunnen geven.

Aanvulling Marjolein

Job 14:7-9

Vandaag een beeldspraak-boom. Een boom uit het boek Job. Job is een moeilijk boek, en ik ben geen theoloog. Dus vergeef me als ik het niet goed en theologisch omschrijf.

Wat dit gedeelte mij zegt kan ik opschrijven.

Jobs leven is moeilijk, hij is alles wat hem lief was verloren. En hij klaagt tegen zijn vrienden over wat hem is overkomen. En ook over zijn hopeloosheid. Hij zegt in vers 7-9: Voor een boom is er altijd hoop, ook al wordt hij omgehakt, als hij weer in aanraking komt met water, loopt hij tóch weer uit.

En in de verzen daarna zegt hij: voor een mens is dat anders, als een mens sterft is het klaar. Maar…Job stelt wel een vraag in vers 14: Kan hij dan herleven?

Net zoals een boom water nodig heeft om te leven hebben wij het levende water nodig! Jezus, Gods woord, verbinding met Hem is onze levensbron.

Ik kan je zeggen dat ik me soms net als Job voel. Geknakt, ontnomen van bijna alles wat me vreugde geeft. Depressief, geen kinderen. Maar de diepe vreugde die ik ervaar komt van de wetenschap dat ik God mag kennen! Ooit komt er weer een twijgje, dat mag uitlopen naar het Licht!

Op het moment dat Job in het donker zit, wéét hij niet dat het weer goed komt in zijn leven. En soms komt het ook niet goed in je leven. Maar als je Jezus kent heb je eeuwig leven! Drink maar van het Levende water! En wortel daarin! Diep! Zodat als het even wat minder goed gaat in je leven, dat je niet meteen omvalt.

Jobs gebed is dan ook in vers 13: “Geef mij een schuilplaats”. Dus hij zoekt wel zijn heil bij God ondanks alles!

Creatieve verwerking

In mijn artjournal ligt een gevelde boom. Prachtige bomen staan in de verte toe te kijken… er geschiedt een wonder. Er ontstaat nieuw leven, een twijgje, een nieuwe loot loopt uit! Dood, waar is je prikkel? Graf, waar is je overwinning? God geeft de overwinning door onze Here Jezus!