12 september 2018 – Exodus 13:21-22

Vandaag maakte Anita Kloppenburg een prachtige bijdrage, zo mooi beeldend! En past precies bij het blog! Dankjewel Anita! Kennen jullie haar creativiteit al? Niet? Dan gauw via instagram naar @Anklop

Het volk Israël heeft net een wonderbaarlijke bevrijding uit Egypte meegemaakt. Vol góede moed en vooral héél opgetogen gaan ze opweg, naar het beloofde land! Hoe? De kortste route, natuurlijk… toch niet! God weet dat het zwakke slavenvolk niet opgewassen is tegen de strijd die zij dan zouden moeten voeren door het gebied van de Filistijnen (vers 17) dus God besluit het volk om te leiden. Hij leidt hen naar de Rode zee.

En Hij is Zelf aanwezig in de wolk en het vuur. Hij leidt het volk door vóórop te gaan, Hij beschermt het volk door een schaduw te werpen tegen de felle zon, Hij geeft hen licht in de donkere koude woestijnnachten en de wolk werpt een duisternis op het leger van Egypte die hen achtervolgt. Anita heeft dat prachtig weergegeven in haar creatieve verwerking. De richtingaanwijzers, de wolk overdag en het licht in de nacht. Zó mooi!

Precies zó is de Heilige Geest in ons leven aanwezig. In blijdschap zijn wij op weg gegaan, vooral als je ervaren hebt dat je tot geloof kwam in Jezus en de blijdschap uit je hele wezen knalt!  In blijdschap onderweg. In verwarring gebracht als je merkt dat het levenspad niet gaat, zoals je dacht. De weg die God je leidt, is doodlopend! Werkelijk, want de Rode Zee is de verdrinking en het leger van Egypte is de speer die je doodspietst. Van blijdschap is niets meer over. Maar de weg die God leidt, is uiteindelijk de allerbeste… de levensles is onmisbaar voor het leven als Gods kind.

Luisteren/zingen!

De reis duurt uiteindelijk lang, vréselijk lang. De héle reis is een schaduw van het leven als Gods kind, hoe Hij ons wil leiden en zit boordevol met lessen. Er zijn vreselijke momenten… dat moment, dat het volk een afgod maakt en daarmee afstand neemt van GOD! De zonde blijft in ons leven een verleiding. Wat gebeurd er met de wolk? Lees het zelf in Exodus 33… de wolk blijft aanwezig maar kan niet meer in de legerplaats zijn, de wolk verplaatst zich daarbuiten. Mozes ontmoet God buiten het kamp in een tent. Wat een mooi beeld, God zal ons niet verlaten maar actief in zonde, kan Hij niet dichtbij ons blijven. Blijf dichtbij Hem, lieve lezers… En hoe kun je dichtbij God blijven? Door op de Rots te staan, lees Exodus 33:21. Mozes is veilig op de rots. Wie is onze Rots? Jezus… !

Er zijn ook fantastische momenten in die woestijnreis. Als er water uit de Rots komt, manna uit de hemel, als blijkt dat na al die jaren het schoeisel niet vergaat! En al die momenten is de wolk er ook! Gods Heilige Geest ís er!

Psalm 99:7 “in de wolkkolom sprak Hij hen toe” …door de Heilige Geest, spreekt God tot ons. De Heilige Geest laat Zijn licht schijnen als we de Bijbel lezen en opeens begrijpen we en voelen we. Het Woord van GOD leeft!

Lekker luisteren…

Voor wie het gemist heeft: vandaag stond er een verkeerde tekst op het bijbelrooster. Wie de tabjes gebruikt voor aan de Bijbelpagina’s of in het journal, hier de juiste: