15 september 2018 – Psalm 81:11

“Kinderen die vragen, worden overgeslagen”. Zo. Ja. Heb je die wel eens naar je hoofd geslingerd gekregen? Dat is toch eigenlijk vreselijk. Die uitdrukking is in ieder geval Bijbels ongegrond.

“Vraag en je zult ontvangen”… “Open je mond wijd. Ik zal hem vullen”.. Hoezo, overgeslagen? God wil héél graag van ons horen wat er in ons omgaat en wat er in ons hart leeft.

Vandaag een heerlijke herkenbare verwerking van Ilse’s hand. Dankjewel Ilse! Ze maakte er ook een stap – voor – stap beschrijving bij op haar website!

Ik herinner me nog heel goed wanneer ik de eerste keer bewust deze tekst hoorde. Ik was ongeveer 20 jaar en stond op zo’n kruispunt van het leven. Géén idee, handen in het haar. Diploma ontvangen en meteen ook zo’n doelloos gevoel. Werken? Is dat het dan? Nog geen vriendje, geen zicht op een toekomst met een man. Zendeling worden onder de daklozen in Amsterdam? Een Bijbelschool gaan doen? “Here God, wat wilt U toch dat ik doen zal?” Ik besloot een oude man op te zoeken, een man die al zoveel ervaring had in het verstaan van Gods stem. Vol hoop natuurlijk, herinner ik mij in die huiskamer met zo’n antiek kop en schoteltje met koffie erin. Een lieve vrouw die geduldig ons gesprek aanhoorde… ik hoopte iets tastbaars te krijgen. Maar het enige wat ik meekreeg, was: “Open je mond wijd, en Ik zal hem vullen”… Welja…

Nu ik terugkijk, kan ik zeggen dat God mijn mond vulde. Maar dat weet ik nu pas. Gewoon door het leven in ‘ontvangen’ te leven. Elke stap dan maar bibberend in gebed bij God leggen en verder gaan. Wetende dat God mijn twijfels en verlangens kent. Het zou toch ook wat zijn, als je alle manna van de hele woestijnreis, in één keer in je open mond krijgt. Onmogelijk! Het manna van God was 1 dag houdbaar. En voor 1 dag voldoende. Wat Hij je geeft is per dag, voldoende. “Geef ons heden ons dagelijks Brood”… dat gaat ook over vandáág. En dagelijks Brood, dat gaat over Jezus. Het is eenvoudig en zo waar. Jezus ís genoeg.

Luistertip: een spiksplinternieuw lied!

Even een andere draai aan deze tekst. Durven wij wel voor onszelf te vragen? We bidden graag en makkelijk voor iemand anders. Durf jij te vragen, zoals Jabes bad in 1 Kronieken 4:9-10? Hoe vaak en hoevéél bid je voor jezelf? Zou dat egoïstisch zijn? Ik denk het niet. God scherpt ons hierin. Ons gebed wordt steeds meer Gods gebed; onze vragen bij Hem neerleggen, brengt al onze  gedachten in het juiste licht. Wat geeft het, als het egoïstisch is? Stél dat je elke dag met een egoïstische vraag bij Jezus komt, dan zal Hij Zijn licht liefdevol over je schijnen en zie je vanzelf hoe Jezus het ziet.

Mijn ouders mochten eens bidden voor een ernstig zieke vriendin. Ze had borstkanker en de vooruitzichten waren niet goed. Ze zou niet lang meer te leven hebben volgens de prognose. Het gebed ging gepaard met een kruikje olie; gewoon zoals het in de Bijbel staat, niet anders. Ze baden gezamenlijk om genezing. Na het gebed vertelde de zieke vriendin, hoe ze God als Vader op haar had zien wachten met open armen. Ze wisten dat ze sterven zou… ondanks het vreselijke verdriet en de ondraaglijke pijn van het gezin… is ze in die rust en wetenschap dat God liefdevol op haar wachtte, heengegaan.

Het begin van psalm 81 roept ons op, om te zingen voor God… Hij weet dat het goed is voor ons, om te zingen. Zing!