17 september 2018 – Deuteronomium 8:15 / 1 Kor. 10:4 

Jezus noemt Zichzelf de Rots. Jezus geeft aan dat die Rots het fundament is, waarop wij als christen, ons leven kunnen bouwen. Dat Hij Zichzelf ‘de Rots’ noemt, is niet zomaar een prachtige ingeving of zomaar iets nieuws. God is, was en blijft dezelfde. Jezus was ook al de Rots in het Eerste Testament! Lees Deuteronomium 8:15 er maar op na! Dat is de pagina waar ik deze tekst bij maakte en de tekst waar Paulus naar verwijst in 1 Korinthe 10:4.

Even een heerlijk vrolijk nummer voor de start van deze week!

Jezus is de Rots die het volk in de woestijn van water voorzag! Dat Levende Water, dat uit ons binnenste vloeit wanneer Jezus (de Rots!) in ons hart woont, kan onze omgeving in bloei zetten! Over zaaien… en oogsten gesproken! Zonder water, geen bloei. Zonder de Heilige Geest, geen bloei! Het water wast ons schoon en kan anderen om ons heen ook bereiken. Wanneer het water niet rijkelijk vloeit, is het wellicht goed om eens te onderzoeken hoe het kan, dat je waterleiding ergens verstopt is geraakt. En keer je altijd weer naar de Bron, waar dat water vandaan komt. Dat is heel eenvoudig, dagelijks te bidden en Gods Woord tot je te nemen. Zoals we nu doen, bij deze dagelijkse september-challenge. Elke dag naar de Bron! Het heeft geen zin, om het Leven te zoeken in allerlei andere dingen om ons heen, waar geen zuivere bron is… Já natuurlijk! Hulp zoeken bijvoorbeeld, is heel goed. We zijn als mens niet geschapen om het alléén te doen. Maar zónder de Bron zal al ons zoeken en werken aan onszelf, vruchteloos zijn.

Even een heel mooi uitstapje maken. Het volk in de woestijn heeft dorst, vréselijke dorst. Mozes krijgt de opdracht om de rots te slaan. (Exodus 17) Dat doet Mozes, Hij slaat en het water plénst eruit. Golven van fris water. Voor iedereen genoeg. Later in diezelfde woestijn, volgt er weer een moment dat het volk dorst heeft. Dat is in de plaats Kadesj, wat ‘heilig’ betekent. God geeft Mozes nu de opdracht, om tegen de rots te spreken. Mozes doet het niet. Hij slaat de rots zelfs twee maal. (Numeri 20) En dat vindt God zo’n ernstige ongehoorzaamheid, dat Mozes het beloofde land niet eens in mag!  Maar als je begrijpt, dat die rots Jezus is… dat Jezus maar éénmaal hoefde te sterven en te lijden voor ons leven en dat we daarná gewoon tot Hem kunnen komen… dan begrijp je het wellicht veel beter. Mozes maakte een ernstige fout door Jezus nogmaals te oordelen en daarmee de geschiedenis niet te laten profeteren voor de toekomst.

We zijn vrolijk begonnen, we eindigen ook met een vrolijk lied!

Creatieve verwerking

Ik maakte voor vandaag weer een aantal stap- voor – stap foto’s, hoe ik deze pagina maakte. Deze eerste foto laat zien hoe ik de tekening eerst met potlood heb geschetst. Echt maar heel lichtjes. De wolkenlucht kleurde ik met gelatos: ik wreef de gelatos uit met mijn vingers. Dus niet met water of met babydoekjes. Gewoon licht, subtiel, wolkerig.

Deze tweede foto laat zien, dat ik de potlood lijnen overtrek met aquarelpotloden. De rots in grijs. Het water doe ik met blauw en donkerroze en af en toe wat huidskleur. Ik wil het water de kleuren laten reflecteren van de lucht én ik wil dat het er wat kristal-achtig uitziet. Dus het reflecteert wat meer kleuren dan alleen maar blauw!

Hier zie je, hoe ik met héél iets water aan de kwast, de kleuren van de lijnen uitveeg. Zo krijgt het water een fijn subtiel kleurtje. Als je, in dit geval, veel water aan de kwast doet, veeg je de lijnen bijna weg. Ik wilde de lijnen goed duidelijk laten.

Hier zie je een nog meer uitgewerkte versie. Bovenop de golvende schuimkoppen, die wit blijven, daaronder zijn de golven donkerblauw/ blauw/ rozig. De rots bewerk ik met grijs én met paarse aquarelverf.

Zelf ook maken? Dan kun je dit sjabloon gebruiken!