20 september 2018

Vandaag een verwerking van Wilmi van Kempen! Dankjewel Wilmi! (Volg haar op instagram: Wilmi71) Jouw talent ligt absoluut óók hier: tekenen en beeldend iets van God laten zien! En in deze plaat heeft ze zo mooi beeldend weergegeven dat we van God hebben ontvangen… het is tijd om uit te pakken!

Wat kunnen we daar mee worstelen. Wat is nou precies… mijn talent? Wat heeft God me gegeven? En hoe zet ik die dan in? Nou, ik verzeker je, ik heb daar ook geen antwoord op. Het is een zoektocht, die je zelf moet ondernemen. Ik heb het hier over talenten, over gaven en sterke kanten. Daar zit wel verschil in, een gave is specifiek dát, wat je kreeg toen je de Heilige Geest ontving. Talenten heb je al van kinds af aan, die ontwikkel je door er wat mee te doen, het zit ‘in je DNA’… Een sterk punt is meer, de weg waarlangs een talent naar buiten komt. Discipline om een taak te volvoeren. Of flexibiliteit om veranderingen te incasseren. Dit is wel een hele beknopte uitleg maar daar gaan we vandaag verder niet op in, het gaat daar nu niet om. Het gaat nu om onze hele persoonlijkheid en hoe we die in kunnen zetten om vrucht te dragen.

Een belangrijke richtlijn is wel, datgene wat je als kind al leuk vond om te doen! Worden als een kind, ja toch? Dus opzoeken en weer oppakken! Dansen? Zingen? Praten? De natuur in? Ik vond als kind tekenen altijd al leuk. Maar… dat was zó gewoon, dat had ik niet eens door. Hoge cijfers voor handvaardigheid, kleurwedstrijdjes winnen, toch gleed het blijkbaar langs me heen. Als puber tekende ik nog stiekem… tja. En toen ik ging studeren en trouwen, is het even helemaal stil komen te liggen. Totdat ik kinderen kreeg en me moe en futloos voelde, ik moest iets vinden om mezelf weer boven water te krijgen. Toen pakte ik mijn potlood weer op en merkte dat ik weer begon te ‘stromen’…! Zo ‘eenvoudig’ dichtbij liggen je talenten. Wat deed jij als kind graag… hoe heeft dat vorm gekregen nu je volwassen bent?

Soms denk ik ook wel eens – stiekem- dat we tegenwoordig wat al te veel met onszelf bezig zijn en onze sterke kanten… en dat we kostte wat het kost, deze sterke kanten móeten ontwikkelen en in moeten zetten. Soms heeft het “gebruik van talenten” daar niets mee te maken, denk ik. Ik herinner me mijn oma, de laatste jaren van haar leven herinner ik me bewust. Ik weet dat zij een zwaar leven had waarin zij geen kans kreeg om ook maar iets te groeien en te ontwikkelen op haar sterke kanten. Sterker nog, het is heel verdrietig dat door omstandigheden de kansen ontnomen werden. Maar gewoon, met haar ‘zijn’, heeft zij toch talenten gebruikt en dat heeft indruk op mij gemaakt. Haar gastvrijheid; de deur ging open voor iedereen. Kinderen die buiten speelden langs de straat, werden altijd even uitgenodigd en ontvingen een stuk gastvrijheid en – omdat mijn oma dichtbij God leefde- zeker weten dat deze kinderen Gods liefde proefden in haar aanwezigheid! Oma was ook gul. Ze gaf altijd dingetjes weg en genoot daarvan. Oma was ook creatief! Ze zette kaartjes in elkaar en hield dagboeken bij. Op haar eigen wijze zette zij haar talenten in, helemaal niet bewust maar gewoon door te  zijn wie ze was en… ik zie ook dat ze op die manier allemaal mooie stukjes aan haar kleinkinderen heeft gegeven. Over zaaien en oogsten gesproken… !!!

Gewoon die eenvoudigheid, te doen wat Jezus sowieso van ons vraagt… daar heeft Trinity een mooi lied over geschreven. “Er is aan jou mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil!”

Maar toch, wat richtlijnen uit de Bijbel vandaag, over waar we onze talenten moeten zoeken. Onze gaven, talenten, onze sterke kanten. Paulus zegt in Efeze 3:7, dat hij een dienaar is van het evangelie door de gave, ontvangen uit Gods genade. Paulus zet zijn gaven in voor het evangelie. Ons talent, onze gave, die we in mogen zetten, draagt bij aan het hart van het evangelie. Dat God de wereld lief heeft en dat Jezus daarvoor naar de wereld kwam. Deze krachtige boodschap, daar mag ons talent aan bijdragen! Hoe draagt jouw talent daar aan bij?

Iets verderop in datzelfde hoofdstuk, vers 16 tot 20… daar legt Paulus uit dat we allemaal, met alle heiligen samen, een éénheid vormen en dat we sámen met elkaar, de diepte, hoogte, breedte, lengte van Gods liefde zullen begrijpen. Ons talent hangt hier ook mee samen. Dat, waar wij goed in zijn en als we het inzetten, is ook ter opbouw van de ander! Is tot opbouw van de gemeente die in Jezus gelooft.

En dan dat prachtige vers, vers 20 : Hij is bij machte om oneindig veel meer te doen dan we ooit konden denken of vragen! Want Hij werkt door ons héén! Weetje, zonder Hem en zonder de Heilige Geest (vers 16) zijn we machteloos en zijn onze werken vruchteloos. Alle eer aan Hem, zo duidelijk. Dus ja… wat ik stiekem denk… we zijn tegenwoordig zo bezig met onszelf. Onze ontwikkeling  en inzetten van onze talenten. We moeten andersom denken. Já, we moeten zéker onze sterke kanten inzetten! Maar niet in de eerste plaats voor onszelf maar omwille van Jezus zelf die het ons gegeven heeft. Hij verdient het, dat we onze talenten inzetten, uitbreiden, nadenken hoe we meer kunnen bereiken… omwille van Hem! We zouden Jezus vreselijk tekort doen als we onze talenten niet in zouden zetten. En in Zijn nabijheid, in voortdurend gesprek met deze Schepper, zal de weg die we hierin gaan, goed en vruchtbaar zijn.

Het is tijd om uit te pakken. Hoog tijd! Echt hoog tijd!!!

Nog een prachtig lied om deze dag mee te nemen in je hoofd…