12 januari 2021

Hosea 14:9

Vandaag een bijdrage van Anita Kloppenburg! Héél fijn plaatje Anita. Ze schilderde een schilderij van Vincent van Gogh in haar Bijbel, met cypressen.

Gisteren hadden we de treurwilg, waar we de lier in hebben opgehangen. Vandaag is het de beurt aan de Cypres. Het hout waar muziekinstrumenten van worden gemaakt.

Er zijn heel veel soorten cypressen (of cipressen). Hier in Nederland kennen we andere varianten dan degene die ze bijvoorbeeld in Italië kennen, die typerende hoge torentjes in het Middelandse-Zee gebied. Ze hebben ‘schubachtige bladeren’ die gróen blijven. Een groenblijvende boom! Er zijn varianten die ook de “Levensboom” worden genoemd. Je hebt varianten waar je de “jeneverbes” van kunt oogsten, een kruid die je kunt gebruiken in een stoofpotje of waar bruin vloeistof van gemaakt wordt voor jenever. Maar ook daarin zijn er veel soorten, met name de wat meer struikachtige soorten. Cypressen geuren lekker, hun hout is zacht en splijt goed.

2 Samuel 6:3-7: David danste op muziek van houten instrumenten. In oudere vertalingen staat “hout van cipressen”. Het hout wordt gebruikt voor muziekinstrumenten! Daarbij bevat de cipres ook olie. Net zoals de ceder. En wordt tot op de dag van vandaag gebruikt in kruidentherapie.

De cypres staat vaak in de Bijbel. Ook, zoals eerder benoemd in deze challenge, is het voor vertalers erg verwarrend geweest om bomen goed te vertalen. In Genesis 6: 14 krijgt Noach de opdracht om een boot te bouwen van dennenhout … pijnboomhout … goverhout … cypreshout … cederhout …. Wat is het geweest? Verschillende vertalingen, verschillende benamingen. Het zal in ieder geval een den-achtige zijn geweest, aangezien al deze termen onder die vlag passen. En het zou niet gek zijn. Het hout is geschikt voor een boot, ook in de oudheid zijn er boten gebouwd van cypressenhout. Het hout is, door de oliën die de stam bevat, waterbestendig. Het zal niet snel krimpen of uitzetten. Tegenwoordig wordt cypressenhout ook veelvuldig gebruikt voor betimmeringen voor búiten.

De tekst voor deze challenge komt uit Hosea 14. Dat laatste stuk, vanaf vers 5, steekt af tegen de rest van het Bijbelboek. Het gaat hier trouwens niet alleen over de cypres. Ook over de olijfboom, de ceders, lelies, jonge loten die uitlopen, de wijnstok. Het is goed toeven, in Hosea 14. Dat is dan ook de enige plek in Hosea waar je wilt zijn. Want de rest van het Bijbelboek is treurig, akelig, aanstootgevend, gruwelijk. Het gaat over Gods volk die afgedwaald is. De keuze die ze zo standvastig en vastbesloten hadden gemaakt (bij de Eikenbomen!) om God te dienen… die is vergeten. Ze maakten afgodsbeelden van zilver en goud. (Hosea 8:4).. De leiders maakten verkeerde keuzes… Het volk leerde ontrouw van hen. (Hosea 4) Het gaat over dorens en distels als gevolg van hun daden (Hosea 9:6) … het gaat over overspel, het gaat over zelfkastijding (Hosea 7:14) En God jammert het uit: “hoe kan Ik jullie bevrijden?” “Israël, je bent mij vergeten!” “Israël, je keert niet naar mij terug, degene die álles aan je heeft geleerd!”

Inderdaad, hóe kan God je bevrijden als je niet tot Hem keert? “Liefde, wil Ik, geen offers”, zegt God in Hosea 6.

Terug naar Hosea 14. De plaat van de cypressen bij deze tekst is van Vincent van Gogh, een schilder die een moeilijk leven heeft gekend met diepe dalen en psychische problemen. De cypres, een altijd groene boom met een heerlijk aroma, een beeld van leven. God is zó liefdevol en zó trouw. We weten en begrijpen zoveel niet. Maar hier gáát het toch om. Dat we weer bij Hem uitkomen. Met een open hart, vol verwachting, vol berouw, vol oprechte liefde voor onze Schepper. En uitsprekend dat we verkeerde goden hebben achtervolgt. Dat ándere zaken op de eerste plek zijn gekomen dan het dienen van Hem. En dan zegt Hij… “Ik vergeef je. Ik hou van je. Ik genees je van je ontrouw. ” En dat ons antwoord dan is: “Wat heb ik nog met afgoden te maken?! Ik wil Uw liefde beantwoorden! Mijn ogen op U. Dan ben ik, als een cypres, altijd groen. Het zijn Uw vruchten, die ik draag!” (vers 9)

Een hele belangrijke noot is, dat Hosea over Israël gaat. Kijk, verhalen uit de Bijbel bestaan uit véél meer lagen. Veel verhalen zijn zó persoonlijk toe te passen. Maar ik wil toch gezegd hebben, dat Israël heel concreet benoemd wordt. En we hebben het gisteren gelezen bij de treurwilg. Het volk heeft zoveel ellende te verduren gehad. Het is zó intens afschuwelijk. Het is net, alsof God hen los heeft gelaten. Maar in al die eeuwen is Israël mét haar tradities en gebruiken, nooit verloren gegaan tussen andere volken zoals vele andere volken uit de geschiedenis wél is overkomen. Het volk Israël is altijd een volk gebleven; al was het zonder land. En nu we een stuk herstel hebben gezien in 1948, mogen we ook zeker weten dat Gods Plan dóórgaat. Hij is de alomvattende God. Zou Hij dan niet weten met welke persoonlijke worstelingen we te maken hebben? Zou Hij ons dan loslaten?! Nee, Hij laat niet los! Hij wacht alleen op óns. Op onze oprechte liefde. Hij vraagt ons steeds, onze afgoden weg te doen, onze zonden te belijden. Hij is daarin serieus. Hem dienen, Hem oprecht dienen, dat gaat niet als er van alles tussen zit. ZO “simpel” is het.

Deze man bezingt het zó … dat hij degene is die met zijn handen de hamer vast heeft gehouden. Zijn zonden hebben Jezus aan het kruis geslagen. En wat zegt Jezus dan… “You are forgiven”. Och Here Jezus, wat een offer hebt U gebracht. Wat gaat Uw liefde toch diep! Wat is Uw genade toch… onbegrijpelijk! “Child! There is freedom for more, say goodbye to every sin! You are forgiven!”

En dan nog even terug naar Noach. Wat mooi, dat zijn redding uiteindelijk een boot van dit soort hout was. Het is dit hout, waar muziek in zit! De altijd groene boom!

Creatieve verwerking

Ik zocht naar muziekpapier in oude muziekboeken omdat ik het wil vastleggen dat de cypres al in Bijbelse tijden, gebruikt wordt voor muziekinstrumenten. En toen viel mijn oog op het eerste titelblad van zo’n oud muziekboek (kringloopwinkel!) en kijk eens, hoe mooi! Een vrouw met een lier! Het voelde bijna als antwoord op de treurwilg van gisteren. Na het treuren, mag er ook weer muziek gemaakt worden. Graag zelfs. Er is redding! Dus deze mooie rand heb ik gebruikt als omlijsting voor een tekening die ik heb gemaakt van wateroplosbare krijtjes. Een beetje in de stijl van Vincent van Gogh.