Mattheus 13:45-46

Parels

Vandaag maakte Petra een creatieve verwerking in de Bijbel ter inspiratie voor ons. Het is het meisje met de Parel! “Ik mag het meisje met de parel zijn. Een parel in Gods hand”. schrijft Petra erbij. Wat een mooie woorden, in alle eenvoud is het zó waar. Deze woorden zijn zó cruciaal in de vorming van onze identiteit in Jezus! Petra; ik heb een sjabloon gemaakt van je uitwerking, ik hoop dat je dat een goed idee vond! Zo kunnen wij er ook mee aan de slag. Eenvoudig, zoals Petra het voordeed of maak er een kleurenspel van… Wetende dat jij die Parel bent.

Want dat is precies wat deze tekst ons leert. In dit verhaal wat Jezus vertelt, schetst Hij de koopman die alles verkoopt om die éne kostbaarste parel te kopen. Dat is ter illustratie hoe het Koninkrijk van God is. Jezus verliet álles wat Hij had. Al Zijn glorie, Zijn Vaderlijk huis… Hij zag jóu en mij en besloot dat dit het kostbaarste was wat Hij bezitten kon. Hij had alles ervoor over.

Een parel. Jullie weten vást wel hoe een parel ontstaat. De bijzonder mooie parelmoer gekleurde parels komen uit oesters die in hun jonge bestaan te maken kregen met een indringer in hun schelp. Een korreltje zand, een stukje schelp, een stukje koraalrif… iets wat niet hoorde. De oester kapselt tijdens zijn groei de indringer in met parelmoer. Laagje voor laagje. En uiteindelijk – na jaren- is er iets wonderschoons ontstaan. Een parel…

Eerst een indringer. Eerst een zonde. In ons (jonge) leven dringen er zaken ons leven in, dingen die er niet horen. Zondes. Pijn. Verlies. Trauma’s. Noem maar op … Het zijn dingen die niet verdwijnen. Het zijn dingen die wél kunnen transformeren want God wil ons iets anders ervoor teruggeven. Het blijven vragen – waarom haalt God dingen niet weg uit ons leven? Waarom gaan er dingen mis? Waarom is er pijn en lijden? Dat is een eeuwenoude vraag en het blijft ongemakkelijk. Er zijn parels die er zonder dat lijden nooit zouden zijn geweest- dat weten we ook allemaal. Ik geloof dat we deze Bijbeltekst ook zo mogen lezen. Jezus’ lijden bracht ons de mogelijkheid om te veranderen in zeer kostbare parels… in plaats van te stikken in onze zonden en verdriet. We zijn bedoeld om te stralen en op een dag zullen we dat ook … we zullen stralen als parels. En dat we nu in ons leven hier op aarde ook al de glans van Jezus óver ons lijden mogen dragen – dat maakt dat we al inwoners zijn van het koninkrijk van God.

Dat doet me ook denken aan de stad met poorten die van Parels zijn gemaakt. Het nieuwe Jeruzalem staat voor de bruid, Jezus staat voor de bruidegom. Wij zijn de bruid! En met alles wat het leven ons hier heeft gebracht -alles- zullen we dáár stralen. “Geef Hem de ruimte in je pijn” zingt Gerald Troost. Laat Hem jou “parelmoeren”… laagje voor laagje. Hij doet dat met een zachte, zorgvuldige voorzichtigheid en met veel bekwaamheid en liefde.

“lief, lief kind… Ik hou van je. Ik heb nooit gekozen voor jouw lijden en jouw pijn. Ik heb er wél voor gekozen om dit te willen dragen, Ik wil dit dragen. Ik héb het gedragen. Geef de pijn elke keer weer, aan Mij. Ik kan het aan. Geef het maar. Ik vorm de schoonheid die jij bent- die jij mag zijn. Die je stééds méér mag worden. Laat Mij jou parelmoeren. Met genade en liefde overvloei ik jou. Genezing en herstel heeft de kleur van een parel. Schitterend ben je!”

Verwerking art journal

Ik trof in mijn boekje voor vandaag de zwarte bladzijde aan. Wat een mooie basis, eigenlijk. Zwart van narigheid. Dus ik ben met wit gaan schetsen om een parel in een oester te maken… ingekleurd met aquarelpotloden en op het laatst met een beetje blauwe gouache (verf op waterbasis) eromheen… En zie hoe juist een zwarte basis, het licht laat schitteren! De rechterpagina is weer een knip en plak bladzijde. Alhoewel – om er een éénheid van te maken heb ik met warte acrylverf eerst wat streken gezet. Met de naaimachine een klein rafelig touwtje gemaakt: dat is een flap, op de achterkant schrijf ik wat woorden! En natuurlijk een paar plakparels om de pagina te versieren …

Sjabloon