Johannes 1:48 (of Lucas 19:1-10)

Vandaag is het Vanessa van Biblejournaling uit België die een plaat maakte bij deze tekst. Prachtig, het laat eigenlijk precies zien wat ik in gedachten had, voor het blog van vandaag.

Verder vind je een liedtip, een kleine verwerking in mijn oude bijschrijfbijbel én een verwerking in mijn artjournal. Daarvan vind je een toepasbaar sjabloon, helemaal onderaan dit blog.

Nathanaël zit onder de Vijgenboom als hij door Filippus wordt aangesproken. Nu staat er nooit iets overbodigs in de Bijbel. Elk woord dat er staat is het waard om nader te bekijken en leert ons weer meer dan we in eerste instantie dachten.

Jezus ziet Nathanaël aankomen in de verte: “Dát is nu een echte Israëliet! Een mens zonder bedrog”. “Waar kent U mij van?” vraagt Nathanaël. “Nog voordat Filippus je riep, had Ik je al gezien, onder de vijgenboom”.

De vijgenboom is de boom waaronder rabbi’s het woord van God bestudeerden. Een boom die door zijn grote bladeren en brede kruin tot wel 6 meter, geen zonlicht toe laat en een heerlijke koele plaats geeft. Het is dan ook een uitspraak in die tijd: “Onder de vijgenboom zitten” kan dan zo ongeveer hetzelfde betekenen als “het bestuderen van de Thora”. (bron: http://www.nederlandsebijbels.nl/weblog/onder-de-vijgenboom en https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclopedie/n/nathanael) Waarschijnlijk was Nathanaël een man die het woord van God ernstig tot zich nam en het veel bestudeerde. Hij was een man die uitzag naar de Messias. “Dat is nu een echte Israëliet, een man zonder bedrog!” zegt Jezus over hem.

Kijk, in de voorbereiding naar dit blog, heeft me dit enorm bemoedigd. God heeft het zoekende hart gezien van Nathanaël. Hij ziet ons Bijbel lezende en God zoekende hart! En nu Nathanaël dan werkelijk de Messias ontmoet, weet hij direct dat Jezus de Messias is. Door het bestuderen van het Woord van God heeft Nathanaël ervoor gezorgd dat zijn hart was voorbereid om Jezus te ontmoeten.

Ik was zo’n verlegen meisje dat zich graag terugtrok in haar eigen kamer, daar zat te tekenen en te schilderen, te lezen en ook Gods Woord las. Overigens, dat doe ik nog steeds héél graag. Ik heb veel geschreven en gebeden. Ik heb intens de vrede van God gevoeld maar óók de stilte van het “niets horen”. Momenten dat ik met een fronzend voorhoofd de Bijbel las, omdat ik er werkelijk niets van kon begrijpen. Bewegend in de maatschappij, op school en onder vriendinnen, was ik degene die vooral stil en toekijkend meebeleefde. Mijn getuigenis is niet die van een radicale bekering. Het is niet een oorverdovend verhaal van een verslaafde die God ontmoet of iemand die in het nekvel wordt gegrepen door de hand van God. Dat waren de verhalen waar ik van smulde en wat ik zelf zo miste. Dacht ik. Inmiddels weet ik hoe bevoorrecht ik ben, door op te groeien in een gezin waarin Jezus werd lief gehad. Hoe bevoorrecht ik ben met de ruimte om te groeien en God te leren kennen vanuit stabiliteit. Natuurlijk worstelde ik ook enorm met thema’s als onzekerheid, minderwaardigheid. Het leven leert ons dat de hele mensheid aan een worsteling onderworpen is. En já, uiteindelijk heb ik ook Jezus zelf aangetroffen. Iemand trok me onder die vijgenboom vandaan en ik ben mee op pad gegaan. Zoals ook Zacheus, vanuit een hele andere achtergrond, uit de vijgenboom werd gehaald en met Jezus meeging. Bij mij gebeurde dat onder andere door mensen die me meenamen naar jeugd alpha’s bij Jeugd met een Opdracht. Door mensen die me vroegen om leiding te worden bij een jeugdgroep. Door ouderen in de kerk die vroegen of ik piano wilde spelen. Al dat soort mensen, die me in beweging hebben gezet, naar God toe. En de ontmoeting met Jezus Zelf zette mij van binnen in beweging en tot op de dag van vandaag beweeg ik.

Daarom voel ik zo de verbondenheid met deze Nathanaël. Zijn ernst en zijn kennis over God die hij door het bestuderen mocht verzamelen, vinden hun antwoord in Jezus, de Messias. Hij is het, Degene waarop hij wachtte en waarover hij las in de profetieën van de Thora.

En raadt eens wat. Zo rustig als het leven was onder de vijgenboom, zo levendig en wonderlijk wordt het zodra Nathanaël met Jezus meegaat en zijn leerling wordt. (In andere Bijbelboeken is zijn naam “Bartholomeus”, en in studies over de Bijbel wordt aangenomen dat hij, na de hemelvaart van Jezus, naar oostelijke landen trok om daar het evangelie te brengen). Het leven mét God en het luisteren naar Zijn stem, is een levendig leven.

Het meisje wat ik hier tekende, stelt dan ook eigenlijk mijzelf voor. Lezend en zoekend naar God. Als onder de vijgenboom (zie de bladeren rondom). Het trof me dat Vanessa ook een meisje onder een boom tekende.

Er zijn zoveel mensen zoekende, onder die vijgenboom. Lezend. Biddend. Denkend. Piekerend. Mensen van allerlei soort. Ook mensen die zich gelovig noemen en dat met alle ernst, zeer ernstig opvatten. En op een dag komt er zo’n Filippus voorbij, die je wijst op Jezus. “Hé, kom met me mee! Je móet Hem ontmoeten!”

En op andere momenten, mag je zelf zo’n vriend zijn als Filippus. Mijn man en ik maken mooie dingen mee de laatste maanden. We ontmoeten bijzondere mensen en hebben bijzondere gesprekken. Over God, wie Hij is, wie Hij voor ons is. We ervaren op een bijzondere manier dat God zoekt naar zoekende harten en ons daarbij wil inzetten. Misschien wel meer dan ooit…

Creatieve verwerking

In mijn artjournal tekende ik dit vrouwtje ook. EN ik knipte een vijgenboomblad uit, die voor haar langs gaat. Achterop het blad schreef ik een gebed. Ik hoop dat de foto’s duidelijk genoeg zijn om te zien wat ik bedoel! Het is al zo gauw donker in de middag. Echte mooie foto’s maken, lukt me dan niet zo.

Gebruik dit sjabloon gerust in je Bijbel of in je artjournal. Maak er vooral “de mens” van die jij bent. Met jouw lievelingskleuren en jouw haarkapsel. En check het voorbeeld om te zien hoe ik kleur gaf aan huidskleur, kledij, omgeving.

Kleurrijke groet!

Bettuelle