13 januari 2021

Vandaag een bijdrage van Ineke Kits. Wat een prachtige tekening! En wat mij betreft zit de hele studie, die hieronder volgt, in deze éne tekening.

Twee teksten over de olijfboom, twee heel uitéénliggende thema’s. En toch horen ze bij elkaar. Het eerste gedeelte is misschien best een pittige studie waarin veel bijbelteksten worden aangehaald. Ik vind dat zelf nooit prettig lezen maar ik heb besloten dat ik dat belangrijk vind, Omdat Gods Woord moet spreken. Het tweede gedeelte is veel persoonlijker. Ik hoop dat je door het eerste studiegedeelte heen kunt wor(s)telen. Ikzelf vind het een prachtig thema!

Romeinen 11:17-24 / Exodus 27:20

Já, dé boom van de olijfolie! De olie van zalvingen van koningen in de Bijbel. De olie die zacht en goed is voor onze huid. De olie die we gebruiken om eten te bereiden. De olie waarop lampen branden. De olie die symbool staat voor de Heilige Geest. “U zalft mijn hoofd met olie” is een regel uit de psalmen. Bij dit thema past de tekst uit Exodus 27.

De olijfboom staat voor het volk Israël. Dat kun je ook lezen in Jeremia 11:16-17. Israël is de olijfboom, ooit zo wonderschoon en vol prachtige vruchten, nu in brand gestoken, met verteerde bladeren, ten onder gegaan. Hopeloos verloren. Allemaal doordat zij zich met hun rug naar God toekeerden. Máár, Israël is óók de loot, die weer wortel geschoten heeft. De verbrande boom, heeft nog leven in zich en schiet weer opnieuw uit. De wortel van David, van Abraham, Izak en Jakob, leeft. En daardoor kon in vervulling gaan wat er in Jeremia 23:5 staat: “Ik laat aan Davids stam een telg ontspruiten…” dat gaat over Jezus. En datzelfde staat ook nog weer in Jesaja 53:2. “Hij schoot als een loot uit de aarde…” Jezus! Wat een hóópvolle boom is de olijfboom! De boom van redding en van vreugde.

Dat brengt ons dan bij Romeinen 11:17-24. Paulus vergelijkt het Joodse volk met een olijfboom: dat is niet iets nieuws, weten we nu. In veel kerken heeft de afgelopen eeuwen het idee geheerst, dat zij het “Israël” zijn. Misschien ook wel een logische gedachte, aangezien Israël als volk van de aarde verdwenen leek te zijn: het was in ieder geval een zwervend volk zonder thuisbasis. En bovendien, was Israël het volk dat Jezus als Messias niet herkende. Gelukkig krijgt het woord “vervangingsleer” al een stoffig imago maar… Wat zijn we als kerk beschamend bezig geweest. Want juist doordat Israël zich verzette tegen Jezus verspreidde het goede nieuws zich veel sneller over de aarde. De blindheid van Israël, is genade geweest voor alle andere volken. Lees het maar na in Romeinen 11:25.

We zijn als gelovigen in Jezus, door gedoopt te zijn en Zijn Heilige Geest te hebben ontvangen, geënt in de edele olijfboom. (Handelingen 2:38, bekeer je, keer je af van je huidige leven, laat je dopen en benoem je zonden zodat je vergeven kan worden en ontvang de Heilige Geest!) (Lucas 11:13“hoeveel te meer zal uw Vader uit de hemel de heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden?” ) We drinken van hetzelfde water als het Joodse volk. We hebben dezelfde Vader. En doordat het grootste gedeelte van het Israëlische volk zich afkeerde van Jezus, werden zij de afgebroken takken. Máár, vergis je niet. Als God bereid is om wilde takken in de edele olijfboom te plaatsen, hoeveel te meer zal Hij de oorspronkelijke takken niet terug willen enten? Ik denk eigenlijk, dat we Gods hart enorm verdriet hebben gedaan met het idee dat de kerk Israël zou zijn. God stelde het zo in, Hij wilde een volk aan Zijn zijde waar Hij de levenslessen aan leerde. Israël heeft harde lessen geleerd. Opgetekend in de Bijbel, leren wij nog steeds zoveel van al die verhalen en profetieën en putten we zoveel moed uit de Psalmen. We rouwen met Jeremia en Job. We bouwen en bemoedigen met Nehemia. We zijn verwachtingsvol en hoopvol zoals Daniel. We zijn op reis zoals in Exodus. En, we ontvangen de Redding door Gods Zoon, Jezus, een Jodenzoon, een zoon van Abraham, Izak en Jakob. Het is niet de bedoeling om Israël “op te hemelen”, nee. Het zit zo: “Als het falen van de Joden al een rijke gave is voor de heidenen, hoeveel rijker zal de gave dan zijn, als zij zich hebben bekeerd” Romeinen 11:12. Als dit thema je aangrijpt, zul je eigenlijk dat hele hoofdstuk van Romeinen 11 goed moeten lezen.

Eens heb ik vergeving gevraagd aan een Molukker wiens leven totaal op de kop staat. Ik weet niet, of het zin heeft gehad. Maar ik voelde me als Nederlander erg schuldig over het onrecht van tientallen jaren geleden. Een Molukse man, de tweede generatie hier in Nederland. Ik zag woede, verdriet, onbegrip, totale verharding. En zijn leven zelf zó fundering loos. Geen thuis gevoel. Niet hier. Niet in het land van zijn ouders. Geen wonder dat dit moeilijk gedrag veroorzaakt! Heel lastig voor de maatschappij. Crimineel gedoe. Ik moest daaraan denken bij het schrijven over Israël. God wil dat we vergeving vragen voor zonden. Ik heb dat ook gedaan, voor Nederland en voor mezelf als Nederlander. Dat we Israël zó hartverscheurend benadeeld hebben, dat we zo hoogmoedig waren om te denken dat wij als kerk “het nieuwe Israël” waren. Hoe kan Gods olie stromen als er blokkades zijn?

En dán de olie! Als beeld van de overvloedige Heilige Geest. De Heilige Geest is een belofte van God aan Zijn kinderen. Jezus is naar de hemel gegaan zodat de Heilige Geest kon komen. De Geest van God die in ons hart kan wonen.

Woont Hij in je hart? (1 kor.6:17-20)

Is je lamp gevuld met olie zoals bij de 5 wijze meisjes?

Is jouw energie van Jezus? Brandt jouw licht op de olie van Jezus, op Zijn Heilige Geest?

Bid je ook elke dag weer om de vervulling van Gods Geest? Zoals bijvoorbeeld in Lucas 11:13 wordt aanbevolen door Jezus zelf?

En als dat allemaal zo is: lúister je ook in de stilte naar de stem van de Heilige Geest?

En als je dit leven met God zó gekend hebt, maar je “bent het kwijt”. Je bent de connectie met God kwijt. Denk eens na, herinner jij je nog, waar je het contact met de Heilige Geest hád en waar je het kwijt bent geraakt? Ga opschrijven wat in je gedachten komt, als dat helpt voor jou. Gods Geest dringt zich niet op. Hij is vriendelijk, integer, zachtmoedig… Soms doen we als mens dingen waar God niet bij kan zijn, dan verdwijnt Hij stil. Dat weten we, dat gebeurde ook bij de boom van goed en kwaad. Onze eigen wil vindt Hij belangrijk. Onze eigen stem kan schreeuwen, overschreeuwen. De stem van andere meningen, de stem van internet, de stem van popidolen. Om Gods stem te horen hebben we de Heilige Geest nodig, die in stilte met ons spreekt. Gods Geest communiceert met onze geest! De stilte: andere geluiden uit. En dan teruggaan naar dat moment dat de olie minder ruimte kreeg om te vloeien. Is er een belofte die je niet na bent gekomen? Heb je scherpe woorden gesproken tegen iemand? De Heilige Geest helpt je herinneren, echt waar. En dan vergeving te vragen, terug te keren naar God. Vragen wat de volgende stap is. Dat is denk ik, de beweging die wij als christenen, voortdurend mogen maken. Want foutloos is niemand. Volgensmij is dat een levenswandel waar God over zegt: “mijn hart juicht over jou!” Elke keer als je weer bij Hem komt en vraagt om meer olie. Oh, mán, wat deelt Hij die graag uit. En wat hebben we Zijn Geest nodig voor de groei van onze gaven en talenten. Voor begrip voor elkaar. Voor open ogen voor de wereld om ons heen. Voor liefde – om uit te delen van die liefde – zonder dat we zelf leeglopen. Voor een houding die niet oordeelt maar vergeeft en begrijpt. Voor lef en moed – om te bidden voor anderen en te vertellen over God in jouw leven.

Het is duidelijk, wat mij betreft. Willen we als christen dichtbij God blijven, willen we als christen groeien als een ceder, geuren als een cipres, veerkrachtig zijn als een palm… dan hebben we de Heilige Geest nodig.

De olijfboom is in ál zijn facetten, onmisbaar in ons leven.

Er is echt nog véél meer te zeggen over de olijfboom. Alleen de olijfboom zou een challenge van 30 dagen kunnen vullen.

Creatieve verwerking

In mijn artjournal maakte ik voor vandaag een olijfboom, met dikke acrylverf. Uit de wortels vloeit naar de linkerpagina “olijfolie” met een lichte gele kleur.