Dit kleine puttertje (distelvinkje) is een raszanger. Daarom heb ik dit diertje bij de laatste psalmen getekend, de lofpsalmen! God wordt hier geprezen om de wonderen die Hij deed, de schepping die Hij maakte, de hoge bergen, de diepten…

Niet te bevatten. De schepping is gewoon echt niet te bevatten. Zelfs dit mooie vleugeldiertje kan de daden en wonderen van God niet vangen. Dat hoeft ook niet. Juist die verwondering en het bijna verdrinken in het on-mogelijke vatten van Gods Grootheid, juist dát geeft ons kleine geloof zoveel hoop en groei! Gewoon, omdat in alles wat God schiep, Zijn waarheid en Zijn kracht zichtbaar worden. Zijn tederheid en Zijn grootheid. Zijn oog voor detail…