Spreuken 14:29

Vanessa de Potter van Biblejournaling België heeft vandaag de creatieve verwerking gemaakt in haar Bijbel. Passend bij haar situatie… wachtend op een baby. Wat heerlijk Vanessa, nog even sterkte met de laatste loodjes én nog een portie geduld gewenst! Je vindt Vanessa op Instagram onder de naam “love2journal” en haar website draagt de naam www.journaling.be

Over geduld gesproken. Ik vind de reiger daar een mooi voorbeeld bij. In mijn beleving kan hij vréselijk lang langs de kant van een watertje staan. Als een standbeeld. Zo stil. Bewegingloos… Ik krijg haast pijn in mijn kuiten als ik dat zie. En dat lijfje gaat zo, heel langzaam, naar voren. Zo langzaam als de zon langs de hemel schuift. Wat een evenwicht. En dan die priemende ógen daarbij, die kóp! Indrukwekkend. Alleen die mooie kuif van hem, die wappert ongecontroleerd achter zijn kop een beetje heen en weer… Ik heb het als kind vaak gezien vanuit ons huiskamerraam.

Vandaag zag ik het beest ook. Op het dak van onze buurman! Ja, écht! Grote vleugels; wap -wap -wap. Wauw! Mijn hart maakte een sprongetje omdat ik in gedachten bezig was met dit blog. De buurman maakte ook een sprongetje, hij at een ijsje op het bankje voor het huis en we kletsten met elkaar. Een heel ander soort sprongetje. Woest, hop-hop-hop, op zijn zwarte klompen. “Weg beest!” Hoofdschuddend… “heb ik nóg niet genoeg touwtjes over de vijver heen gespannen? Ze zien het precies, hoe hoog ze ook vliegen. Van de week al een paar dikke vissen weggehaald hier”…

Goede ogen, dat heeft onze reiger blijkbaar ook, naast een vreselijke honger en een portie geduld.

Geduld is soms niet alleen moeilijk, het is zelfs pijnlijk. We begonnen het blog met het blijde nieuws dat Vanessa wacht op een baby. Er zijn zoveel moederharten die nooit een baby in hun armen kregen. Hoeveel geduld in gebed hebben zij geoefend en het leverde niets op? Wat doet dát zeer. Wachten op de vervulling van dromen… wachten op iets groters, iets mooiers, iets overtreffenders dan de sleur en de ziekte en het ongeluk dat maar blijft aankloppen. “Je bidt en je krijgt maar geen antwoord” zingt Danny Gokey hier.

Geduld is een eigenschap van God Zelf. Exodus 34:6… daar roep de Heer Zijn Naam en noemt ook het woord Geduld. Andere vertalingen geven andere woorden zoals “Lankmoedig”. Dat kan nog preciezer vertaalt worden met “als je niet snel boos wordt terwijl daar wel een reden voor is”…

We mogen geduld niet verwarren met een luie houding of een saai leven. Geduld is een vruchtbare houding. De kunst om te accepteren dat de rij voor de kassa lang is. De vrijheid om niet humeurig te worden in een file. De schoonheid om je kinderen met zachte woorden nog eens uit te leggen hoe het zit zonder uit je vel te barsten. Dát soort geduld. Dat geduld, daar wil ik ook wel een portie meer van. Gelukkig hebben we bij de Pauw gelezen dat God schatkamers heeft, schatkamers vol overvloed. En als Hij Zélf geduld ís, dan mogen we bij Hem om een portie vragen. Geduld is namelijk iets wat we zelf moeilijk kunnen bewerken… het is een vrucht van Gods Geest. (Galaten 5:22)

In spreuken 14:29 gaan ‘geduld en wijsheid’ hand in hand. Geduld is hier een kenmerk van wijsheid. Uit 1 Korinthiërs 13:14 weten we ook dat geduld een kenmerk is van liefde. Geduld is een mooie eigenschap.

En God geeft graag. Hij wacht geduldig tot we komen vragen. Hij geeft ons geduld, daarbij een groeiende wijsheid om véél verder te kunnen kijken dan onze neus lang is. Geduld, zodat we niet verstrikt raken in té haastige keuzes en last krijgen van onze té snelle woorden… Geduld om te luisteren… Geduld … vul het maar in, geduld kunnen we wel gebruiken op allerlei vlakken van het leven.

En ik kan me zo voorstellen dat hier ook geduldige lezers zijn… als jij er zo één bent, besef het eens goed, dat is iets van God in jou. Jij lijkt op Hem. Heel tastbaar, heel concreet. Met geduld ben je een werktuig in Zijn Handen, méér dan je ooit beseft hebt misschien. Met geduld ben je een verlengstuk van Gods Liefde, hier, op aarde. Als je geduld kunt oefenen in je omgeving, dan laat jij God zien. Geduld, Gods Geest groeit in jou. Wauw.

Kijkje in het artjournal van Bettuelle

De reiger heb ik geschilderd met aquarelverf op een oud papier van een kinderboek. Eerst een dun laagje witte gesso er op en toen de reiger met aquarel. Vind het wel nonchalant dat her en der nog wat lettertjes doorschijnen. Op de linkerpagina vielen mij tijdens het plakken, de woorden op: “ik geloof dat ik luister” …. Die woorden heb ik wit gelaten… dat heet een “stiftgedicht” voor wie dat interessant vindt. Het schijnt een leuke schrijfoefening te zijn.