Job 30:29 | Jesaja 43:20

De leuke creatieve bijdrage én een sjabloon, zijn van de hand van Wilmi van Kempen! Op Instagram is ze te vinden onder de naam @Wilmi71

Ze zwiept met haar vleugels en doet een paradedansje alsof ze de prinses van de woestijn is. “Ze is nog niet eens een ooievaar”… gnuift de tekst ons tegemoet. Ze legt haar eieren, groot en vorstelijk, héérlijke eieren, in het warme zand… eieren om trots op te zijn! Maar moeder draait direct haar dikke kont en verdwijnt! Het mannetje gaat er op zitten… vooruit dan maar, alleen in de nacht als er toch wat geslapen moet worden. Overdag? Dan redden de eieren zich wel. Ze liggen heerlijk pontificaal in de zon onder een laagje zand… lekker warm te bakken voor de rovers. Wij vinden ze ook lekker, geloof ik. De mens.

En dán, die veren van haar, daar kunnen we mooie dingen mee maken. En haar huid, prachtig leer. Dus we jagen al eeuwen op haar! Het paard stuift op een draf, de jager zet zijn pijl en boog op scherp maar dán is ze, eindelijk, de wereld om haar heen, te slim af. Ze rent er met 70 kilometer per uur vandoor. De afstand tussen de stappen die ze neemt kunnen wel 4 tot 6 meter zijn. En ze rent joh, ze kan wel 4 uur achter elkaar doorrennen in een hete woestijn. Maar… hé… wacht éven. Als de jager bijkomt en zijn paard even uit laat rusten, even wat drinkt en in de schaduw tot rust komt… komt diezelfde struisvogel hen van achteren weer tegemoet! Nog steeds op de vlucht, rent ze rondjes! Alsnog een makkelijke prooi.

Oh dier, oh dier… het is wat met je! Job noemt jou ‘zijn metgezel’, dat is misschien de enige eer die nog te behalen valt voor je. Jobs gezelschap. Al is dat wel tijdens het dieptepunt van Jobs lijden. En hé, het is wél God zelf die jou aanhaalt in Job 39 en vers 13 tot en met vers 18 gebruikt om te bewijzen dat Hij almachtig en wijs is, dat Hij jou geschapen heeft. Alhoewel Zijn woorden over je niet erg lovend zijn. Waar jij bent, is ellende je omgeving. Waar jij bent, zijn ook de jakhalzen. Waar jij bent, daar klinkt jullie groep en jullie geklaag… en dat gaat door merg en been. Het is alsof jullie psalm 130 zingen…

Je kijkt me aan vanaf de Bijbelpagina waarop je getekend bent. Sneue Struisvogel. Je kop, je ogen, die snavel, die uilskuikerige blik, het is wel erg grappig. Je bent behoorlijk léuk. Ik heb gelezen dat je korte termijn geheugen niet goed werkt. Gelukkig, dan herinner je hopelijk ook niet al die nare woorden. Maar ik herinner me ze wel. En ik leer daarom toch iets van je. En er is hoop, het loopt goed met je af!

Je bent groot, luister Struis, je bent de gróótste vogel ter wereld! Je bent sterk en loeizwaar. Een stoot van jouw poten is behoorlijk pijnlijk. Maar wat zegt het uiterlijk over je innerlijk? Niets. Het zegt niets over de wegen die je wandelt en met welke wijsheid je dat aanpakt. Je snelheid is imponerend maar de route die je neemt is een vermoeiende, eindeloze herhaling. Ik leer van jou dat ik niet groots hoef te zijn. Ik hoef niet sterk te zijn of imponerend over te komen. Sterker nog, imponerend overkomen zou me domme keuzes kunnen opleveren. Eindeloze discussies kan ik voeren zonder dat er iets nieuws uit voortkomt. Eindeloos mezelf herhalen en daardoor geen nieuwe kansen aangaan. Ik leer dáárom van jou dat ik mijn paden met rust en vertrouwen moet nemen. Luisterend. Soms even wachten, kijken, opletten, luisteren, Zoals psalm 86:11 zegt… “Laat me wandelen op het pad van Uw Waarheid, wijs mij Uw weg, Heer” Efeze 2:10 “Want daarvoor bent U gemaakt… de werken te doen die Hij van tevoren bereid heeft, opdat we daarin zouden wandelen“. Geen gedoe met rennen!

Ik leer ook dat ik niet bang mag zijn of in de war mag raken voor andere mensen. Uiterlijke grootheden, mannen met gouden tanden en criminele geschiedenissen, Mannen met spierballen en dikke trauma’s… vrouwelijke imponerende schoonheden… heersers van grote bedrijven en zwarte zakelijke pakken… ik noem maar wat, het zijn allemaal grootse uiterlijke zaken waar we onder de indruk van zouden kúnnen raken. Maar ook dat is niet de bedoeling. We moeten toch weer kijken naar de wandel van de mens en welke plek God inneemt in het leven. Dan worden we heel wat wijzer.

Daarbij, is wandelen, ontdekken. En in het licht van Gods Woord, is wandelen ook gróeien. Groeien in geloven, groeien in het luisteren naar Gods stem. Als je zoals een struisvogel door het leven racet, is er weinig kans om te groeien. Zelfs de omgeving komt je niet bekend voor terwijl je steeds dezelfde routes neemt zoals een struis…

Nog even een misverstand weghalen over die vogel. Hij steekt zijn kop niet in het zand. Wat hij wel doet, is zand eten waardoor het lijkt dat hij zijn kop in het zand steekt. Hij eet ook insekten en bladgroen, muizen … spijkers, schroefjes, magneten… schroevendraaiers, glas! die kunnen inwendige bloedingen veroorzaken. Eigenlijk eet hij alles, in tegendeel tot de lepelaar die alles eerst ‘zeeft’ met zijn lepelsnavel. Nog een lesje dus. Niet alles eten. Niet alles is goed voor ons. Het zou zelfs dodelijk kunnen zijn… welk leesvoer nemen we tot ons?

“Zie, ik ga iets nieuws verrichten! Heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn! …. de wilde dieren zullen mij eer bewijzen, de jakhalzen en de struisvogels” Jesaja 43 vers 19-20 .. De struisvogel, de jakhals, beiden staan ze bekend om hun gejammer, hun geklaag. ( Micha 1:8) Roepen als een struisvogel omdat het onheil toegeslagen heeft. Zoals Job het onheil overkwam – hij wist niets van het hele toneel dat God en de Satan samen hadden opgevoerd, hij wist niets over de grootsheid van zijn verhaal, de hele instructie daarachter. De satan die God bezocht over Job…! In dit geval van Micha heerst het onheil omdat het volk Israël, afgoden achterna gelopen heeft. Het land is een ruïne geworden! Een plaats van ellende…

Maar God keert alles om. Zelfs de struisvogel bewijst God eer! Vanuit ellende, komt toch iets nieuws! Daar mogen we op vertrouwen! Dat is de boodschap die door de hele Bijbel heen klinkt, zelfs voor de allerdomste sneue struisvogel… is er hoop en keert God het verhaal tot iets goeds.

En voor vandaag is het goede nieuws dat de struisvogel een plekje krijgt in onze Bijbel als herinnering om de goede wegen van God te bewandelen.

Creatieve verwerking

Wilmi verzorgde ook een sjabloon, wat fijn! Je kunt deze uitprinten, onder je Bijbelpagina leggen en overtrekken. Met watervaste pen direct, of eerst met een grijs potlood, zachte lijnen zetten op het dunnen bijbelpapier. En dan inkleuren maar, met aqaurelverf, of potloden, of pastelkrijt… Veel creëer plezier!

Kijkje artjournal van Bettuelle

Ik heb wel plezier gehad met het creëren van dit beest. Dat hoofd, die kop! Kostelijk! En die feitjes over de struisvogel, zo dom dat het erg grappig en lachwekkend is. Heb er ook erg om gelachen in ons gezin. Ons voorgesteld hoe het eruit ziet… een jager op zijn paard in vroegere tijden, een cowboyhoed op zijn kop. Op jacht naar de struisvogel voor zijn veren en voor zijn huid om er leren tassen van te maken. En wieweet zelfs, om er cosmetica van te maken voor zijn vrouw. Verzachtende olie uit het buikvet vanb de struisvogel! Nou, daar gaat ie, met zijn lasso. Dat verrekte dier is hem te snel af joh! 70 kilometer per uur stuift de struis voor hem uit, De jager houdt vol, racet en racte. Maar zijn paard is moe en de zon is heet. De jager geeft de jacht op, is moe, drinkt wat water, komt even bij en laat zijn paard rusten. In de verte hoort hij, achter zich, geroffel van poten, dikke stofwolken waaien op, iets lijkt te vluchten, iets is in paniek en komt razendsnel dichterbij! het is de struisvogel die nog steeds op de vlucht is en een rondje rent!! Nee!

Nou, zo hoeven we gelukkig onze wandel op aarde niet te doen. Al leven we soms wel zo gehaast. Beetje meer kalmte en dan lossen problemen zich soms zo, vanzelf op!