Lucas 18:1 “Blijf bidden, geef niet op”

Wat een heerlijke pagina van Kris! (Vind haar op Biblejournaling.nl of op instagram onder dezelfde naam) Met een sjabloon! En zó’n leuk sjabloon! En de boodschap die Jezus vandaag voor ons heeft, die is fantastisch… luister…

Vorige week was ik een keer erg vroeg wakker en al buiten om de was op te hangen. Ik hoorde een heel bekend geluid en had het gevoel dat iemand me aan het uitlachen was. De specht! Helá de specht zó dichtbij! Die specht herinnert me er aan, om te blijven bidden. Blijf bidden!

Blijf bidden! Zodat je gebed verhoord wordt? Zodat God jouw zin kan doen? Zodat de onverbiddelijke God zich toch laat ‘ombidden’? Je zou het denken, dat het daar allemaal om gaat. Maar er is nóg iets anders. Iets overtreffenders.

Die weduwe, die bij de onrechtvaardige rechter steeds komt smeken om recht, heeft een zeer sterk “geloof”. Ze is op de hoogte van het karakter van de rechter en weet dat ze weinig kans maakt. Toch bijt ze zich vast en bezoekt de rechter met regelmaat. Zo vaak, dat hij er last van krijgt en uiteindelijk haar zin geeft.

Jezus vertelt dit verhaal in de context van Zijn eigen terugkomst. Wanneer Hij terugkomt, dat weten we niet. We weten, dát Hij terugkomt. Al eeuwen lang en al generaties voor ons, geloven we dat. God vertelde het ons, door Zijn discipelen, door Zijn profeten en ook door Jezus. Maar… het duurt zo lang… nog niemand zag Hem terugkomen als een bliksemflits, zoals in Lucas 17:24 … Jezus weet dat we smachtend wachten, vooral als we lijden of veel verdriet dragen. Jezus weet ook, dat we het geloof ‘een beetje’ kunnen verliezen. De vurige Petrus, de dappere Johannes, de sterke Paulus, allemaal gelovigen uit de eerste hand, allemaal zó zeker van Jezus en Zijn waarheid. Jezus weet, dat er generaties komen die Hem niet gezien hebben. Zoals wij. En wees eens eerlijk, sta jij er altijd bij stil dat Hij zó in een oogwenk, opeens, terug kan komen? Als we dat meer zouden bedenken, wat zouden we dan anders aanpakken in het leven?

De weduwe is zich heel erg bewust van haar nood en dat de rechter daar als enige iets aan kan doen. Tot ergernis van de rechter blijft ze maar komen met haar vragen. Wat gebeurt er, als ze dagelijks komt met haar vragen? Ze klopt aan de deur van de rechter. Ze ziet de rechter. Ze denkt aan de rechter. Ze gelooft in de macht van de rechter. Ze is bezig met haar thema, legt zich er niet bij neer. Ze valt er mee in slaap, ze wordt er mee wakker.

Wat gebeurt er, als we bidden? Wij komen bij God, we zijn in gesprek met God, we geloven in God en we geloven dat Hij bij machte is om onze situatie te veranderen. Blijf bidden, blijf God opzoeken! Blijf je bewust van Hem in je leven! En daarbij komt nog, dat God geen onrechtvaardige rechter is maar een rechtvaardige. Dat zien we misschien niet zo goed. We snappen niet waarom gebeden onverhoord blijven. Maar één ding is zeker. Al onze gebeden hebben gewicht. We zien het nu nog niet. Maar in openbaringen komen we een schaal tegen met al onze gebeden. God heeft onze gebeden nodig! De verhoring is wellicht niet zoals we voor ogen hadden…. maar misschien ook wél. Gebed hééft zin. Het verhaal uit Daniel 10 (vers 12 en 14) is daar een prachtig voorbeeld van. Daniel is in rouw en gaat vasten, 3 weken lang. En na 3 weken pas, komt er een antwoord. De engel die het antwoord komt brengen, vertelt dat hij al vanaf de eerste dag van Daniëls gebed onderweg was maar dat hij werd tegengehouden. “Bidden” is ook een strijd leveren. Dus bid gerust jouw gebed, al die dagen dat er niks gebeurd. Bid het maar. Bid het met al je tranen en al je woede en al je onbegrip. Als een weduwe dat aandurft bij een onrechtvaardige rechter, dan zouden we dat zéker moeten doen bij onze rechtvaardige God. Dat is precies wat Jezus hier vertelt! Bid! Blijf bidden! Dat lijkt wel belangrijker dan een antwoord. Bid! Het gebed brengt je steeds bij de deur van God. Het brengt je steeds in Zijn aanwezigheid. En maakt je steeds bewust van Zijn macht om iets te doen. Want, wat is het slotvers van dit verhaal? Vers 8… “Ik zeg jullie dat Hij hen ( de volhardende bidders) spoedig recht zal verschaffen. Maar als de mensenzoon komt, zal Hij dan geloof vinden op aarde?” Welk geloof? Dat geloof, van die weduwe! Dat bijtende, dat vasthoudende, dat zeker weten. Dát geloof! Dat aankloppen, elke dag opnieuw. Dat vragen, blijven vragen.

Als een specht zou stoppen met kloppen… dan zou hij doodgaan. Met het kloppen tikt hij beestjes onder de bast van de boom om te eten. Met het kloppen timmert hij een holletje om zijn nest in te bouwen. Met het kloppen communiceert hij met soortgenoten. Een stelletje spechten roffelt op de stammen om hun band te versterken. Wist je dat? Het is dan gewoon een liefdesliedje wat we horen!

Met ons bidden komen we bij God die ons geestelijk kan voeden. We komen bij Hem en Hij kan ons opnemen in Zijn handen, Hij draagt ons. We kloppen aan bij de deur van God, daar waar het veilig is, we raken vertrouwd met onze omgang met Hem. Met het bidden komen we bij God en communiceren wij mét Hem! Ons vertrouwen in Hem zal groeien, onze liefde voor Hem zal groeien… Zie wat een overeenkomsten het bidden heeft met die kloppende specht.

En laten we zorgen dat we zó vasthoudend geloven als de weduwe deed. God bestáát. Hij ís er. Hij kómt terug. En leef daarnaar. “Hij heeft bergen verzet en we zullen Hem dat wéér zien doen” Zo zingt ‘Elevation worship” “We zijn nog steeds in Zijn handen, dat is mijn veilige plaats…”

En let op. Jezus zegt niet dat er te weinig geloof is om een gebed wel of niet te verhoren. Ik geloof dat hier onder ons veel verdrietige misverstanden over bestaan. We geloven te weinig dus iemand geneest niet. Hé , wat is dat akelig en onwáár. Jezus zegt het Zelf… al is je geloof zo klein als een mosterdzaadje! Nou, is dat een groot geloof of niet? Ik dacht het niet. Een mosterdzaadje zie je gewoon over het hoofd als het tussen de zandkorrels ligt.

Het gaat erom waar je dat zaadje poot. In welke God geloof jij? Laat je geloof maar klein zijn. Wat geeft dat? Als het handelen van God afhankelijk zou zijn van ons geloof, hoe zwák zou dat zijn? Dat is toch niet mogelijk? God vraagt ons… al is je geloof zo klein als een mosterdzaadje, geef het maar aan Mij. Poot het in Mij. Kom bij Mij zodat ik het kan bevloeien met Mijn Water. En langzaam aan mag je geloof dan groeien. Je zult het merken… je geloof zal groeien.

Die specht die Kris in haar Bijbel maakte, die is zo cool. Die klopt echt! Kijk maar: die blijft maar kloppen 😀

Creatieve Verwerking

Creatieve verwerking van Kris: een dubbele specht. “Voor de onderste specht gebruikte ik het sjabloon. De bovenste trok met met behulp van  sjabloon en grafietpapier over op aquarelpapier, omdat ik exact dezelfde wilde hebben als de onderste. Beide gaf ik kleur met van Gogh watercolor. Ik verstevigde de achterkant van de bladzijde en maakte de tweede specht met een minisplitpen vast”.

Kijkje in het artjournal van Bettuelle

Het is het handschrift van mijn oma, wat je hier ziet. Ik heb wat uit haar dagboek geknipt… ze heeft er heel veel. En dit dagboek was een vreselijk rommelig exempaar. Ze had vanalles over haar eigen tekst heen geplakt en geknipt. Ze was er vroeg bij, wat betreft “journaling” en liep haar tijd al ver vooruit, wat dat betreft. Wat zou ze genoten hebben van deze tijd! En over bidden gesproken, hoeveel biddende oma’s hebben niet de vrucht van hun gebeden hier, direct, op aarde gezien? En toch werkt het uit!

Blijf bidden. De gevouwen handen in kleur. Gods nabijheid vinden we door gebed, Zijn nabijheid is zo kleurrijk. Door gebed zullen we veel meer ontvangen dan alleen maar “wel-of-geen-verhoring” van onze vraag. We leren Hem kennen en we leren naar Zijn hart te luisteren.

Stay praying!

Want, er is niets beter dan in Zijn nabijheid te zijn.