Mórgen, mórgen is het zover! We kijken vooruit, we weten de uitkomst, we weten dat Jezus lééft! Já!

Meezingen: Jezus- Gods heerlijkheid verschijnt – opwekking 534

Ja. Maar een baby in de baarmoeder weet nog niet hoe de dag er morgen uitziet; zo’n mooi lief kersvers babytje heeft geen benul van de wereld buiten de baarmoeder. Géén idee! Schaduwen kan de baby ontwaren; licht en donker. Bewegingen kan de baby ontwaren maar heeft er geen namen voor, geen beelden bij. Geluiden kan het horen en herkennen maar heeft verder geen idéé van de betekenis van het geluid. De werkelijkheid van de baby is wéreldgroot en de baby kan zich op geen enkele manier voorstellen welke wereld zich zal openbaren na de geboorte!

Is het zoiets? Maria, Petrus, Johannes… ontgoochelt zijn ze. Hun Jezus, de Man aan wie ze hun leven hadden togewijd; hun baan opgezegd…deze Jezus lééft gewoon niet meer! En hóe zijn lijdensweg  eruit zag, dat moet hen op die zaterdag meerdere malen met walging hebben vervuld. Misselijk, geen eten door de keel kunnen krijgen. Angst. Verdriet. De toekomst? Een groot zwart gat.

Dat is stille zaterdag. Geen woorden voor wat er nu is. Ontzetting bij wat er gisteren was. En morgen? … geen idee.

Het lijden is op deze zaterdag, voor de geliefden van Jezus, levensgroot.

Daarom vandaag een prachtige pagina van Ineke Kits bij Romeinen 8:18; dat het lijden van de tegenwoordige tijd echt niet opweegt tegen de luister die God aan Zijn kinderen zal openbaren.

Als Jezus morgen opstaat: dan is het verdriet van de discipelen teniet gedaan… Verdriet slaat om in vreugde! Dat is ook ons toekomstige uitzicht! Géén idee hoe die wereld er uit ziet… ná ons lijden! Géén idee. We ontwaren wat schaduwen, licht en donker. In de Bijbel ontwaren we soms wat beelden, wazige toekomstvooruitzichten, geluiden, bewegingen… Hóe wonderbaar zal het zijn als we op een dag, echt die toekomst binnen treden!

Ons lijden valt in het niet!

Meezingen: Opwekking 585 Er is een dag