18 januari 2021
Mattheus 7:17
Vandaag een heerlijke bijdrage van Ineke Kits, dankjewel voor je inbreng! Ze heeft ook een website, inekekits.nl , leuk om eens te kijken!
Afgelopen dagen hebben we vruchten van bomen onderzocht. Ik heb ze ook geproefd! Gedroogde vijgen gekocht en verse granaatappelpitjes. Heerlijk. Wat een vruchten vol rijkdom.
“Men plukt toch geen druiven van doornstruiken of vijgen van distels?” zegt Jezus. Nee, dat lijkt me logisch. Maar als ik naar mezelf kijk, vind ik het toch vele malen ingewikkelder dan Jezus zegt. In Romeinen 7 legt Paulus uit, dat de zonde in hem de dingen doet die hij eigenlijk niet wíl doen. Ik denk even simpel aan een zak chips die ik dicht wil laten maar dan plotseling toch opeens leeg naast me heb liggen, later op de avond. Of ik denk aan de kinderen die ruzie hebben, ik heb me voorgenomen om met meer geduld te reageren maar s’avonds bedenk ik me teleurgesteld dat het niet gelukt is zoals ik me had voorgenomen. Hoe zit dat nou met die vruchten, Here God. Ik vind het vreselijk moeilijk. Ik wil vruchten afleveren zoals de vijgenboom, of zoals de granaatappelboom. Of, tenminste dan, de zoete braam van een wilde bramenstruik. Maar dit bevalt me niet. Ongeduld. Slechte woorden. Slechte gedachten. Het lijkt wel een voortdurende strijd om het goede te doen maar ondertussen gebeurd het slechte. Ik wil geduldig zijn en tot 10 tellen… maar ondertussen heb ik bij tel 3 al de woorden eruit gefloept die nog meer chaos doen ontstaan!
Romeinen 8 vers 7 “Onze eigen wil staat vijandig tegenover God”…. “Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen”…
Romeinen 8 vers 9 “Maar u leeft niet zo! U laat u leiden door de Heilige Geest, want de Geest van God woont in u”.
U laat u leiden door uw eigen wil – vroeger dacht ik dat het vervelend was om Gods Wil te doen en niet “mijn eigen wil”. Dat God de autonomie van me af zou nemen en het onderliggende idee: “wat God wil, vind ik niet leuk en van God mag niks. Alles moet netjes en goed en brááf zijn”. Maar… ik wil tegenwoordig zó graag datgene wat God wil. Ik wil Hem volgen. Ik wil mijn kinderen in liefde doen opgroeien. Ik wil zonder angst. Ik wil vrede van binnen. Ik wil lef en moed om het goede te doen. Zie, Gods wil is veel avontuurlijker. En dat Gods Wil tegen die van ons indruist… hoe meer we leven met Gods Geest, hoe meer onze wil zich vormt naar Zijn wil. En dat is prachtig, God heeft ons gemaakt en Hij weet precies wat goed voor ons is. Zijn wil sluit aan bij onze gaven en talenten.
Romeinen 8:28-29 zegt dat eigenlijk. Alles draagt bij aan het goede. Hij koos ons van tevoren al uit om het evenbeeld te worden van Zijn Zoon.

Eens even een heel klein inkijkje in mijn gezin… Want is het niet zo, dat onze vruchten in onze directe omgeving juist het meest zichtbaar zijn? En dat het daar ook het moeilijkste is? Vorige week zaten we aan de ontbijttafel. We hadden al gebeden voor het eten. Onze jongste van 1,5 jaar strekte de handjes uit en het leek erop, alsof ze nog een keer wilde bidden. Iedereen aan tafel moest lachen en we deden mee, we gingen gewoon nog een keer bidden. “Amen!” tetterde de jongste mee en we aten weer verder. Niet veel later wilde ze nog een keer bidden. En nog een keer. We hebben die ochtend 4 keer gebeden voor ons eten. En voor de zere teen. En voor papa op het werk. En voor hulp bij het schoolwerk. En voor geduld met elkaar. Er kwamen nog heel veel extra gebeds- en dankpunten bij, elke gebedsronde.
Die dag liep “geolied”, om dat mooie woord te gebruiken. In de avond besefte ik dat het een goede dag was geweest, schoolwerk zonder strubbelen. De kinderen hadden leuk gespeeld. Ik was mijn geduld niet verloren. Ik link het bidden in de ochtend met het verloop van de dag, anders zou ik het niet op deze wijze delen. Zou het kunnen?
Maar, eerlijk is eerlijk. Hoeveel ochtenden in de week ga jij op je knieën en bid je om de vulling van de Heilige Geest? Hoe kan jouw lichaam overleven als je geen water drinkt op een dag? Hoe kan je auto gezond blijven als je rijdt zonder het oliepeil op orde te houden? Elke ochtend de Heilige Geest weer uitnodigen, anders droog je uit, zo simpel is het. En, trek je de wapenuitrusting uit Efeziërs 6 van God aan? “De helm van het heil” om je gedachten te beschermen. “De schoenen van de bereidheid” om te gaan, je huishouding weer op te nemen, weer naar je werk te reizen met liefde en Gods besef. “Geloof als een schild” om de brandende pijlen te weren. Brandende pijlen zoals de woorden die je leest op internet, de woorden die tegen je gesproken worden… “Gods Woord als een zwaard” om met liefde én geduld je eigen woorden te spreken naar de mensen om je heen. “Lendenen omgord met de waarheid” om niet te struikelen en verstrikt te raken in leugens of in verwarring te raken. Gods rode draad te kunnen blijven zien in je leven is een Zegen en geeft enorme rust en overgave aan Hem.
Wat mij betreft is dát het ontwikkelen van een vruchtbare bodem waardoor je levensboompje goed kan wortelen en steeds meer vrucht kan dragen.
Heel belangrijk: wij kunnen de vrucht niet uit onszelf halen. We doen zo vaak ons uiterste best en teleurstelling en schuldgevoel overheersen ons als het niet lukt. Therapieën zijn goed. Echt waar. Hulpverleners hebben we nodig bij thema’s in ons leven. We hebben ook andere mensen nodig in ons leven om ons bij te sturen en te scherpen. Maar laat altijd en te allen tijde onze tuinman Jezus toe in het leven. Geef Hem altijd de ruimte om elke dag te geven wat er nodig is. Of dat nu een snoeibeurt is. Of een paar druppels uit een gieter of een flinke waterpartij uit de tuinslang. Of een mestbeurt. Of het kippenhok moet los om de slakken van onze bladeren af te pikken. Of de imker moet de bijen in de tuin zetten om de de nectar uit de bloemen te halen en voor bevruchting zorgen…. of er moet een plastic tas op onze kop omdat het buiten koud wordt en de tuinman wil voorkomen dat de vruchten bevriezen… Misschien moet je wel verpoot worden naar een zonniger plekje of naar een schaduwrijke tuinzijde. Geef het aan Hem over. De tuinman weet het en draagt zorg voor ons. Laat Hem zijn gang gaan met je boom. Maar doe wel het tuinhekje open zodat Hij er bij kan!
Creatieve verwerking
De linkerpagina is een servet, wat een prachtige appel. De andere afbeeldingen die je ziet, zijn stempels! Ook dat gezichtje is een stempel. Daarna heerlijk inkleuren, fijn hoor.



Heel mooi! Vooral dat inkijkje in jullie gezin, wat een bijzondere les!
Ja, is wat hè, zoals kleine dingen toch groots zijn.